Energietransitie vraagt om 'onverminderde inzet'
Vlak voor de zomer sprak de gemeenteraad over de herijking van de regionale energiestrategie. Raadslid Maaike van Leeuwen verving haar collega Gert Schut en keek met een sociale bril naar deze herijking. Volgens haar vraagt de energietransitie om 'onverminderde inzet', net zoals opgroeiende kinderen onverminderde aandacht nodig hebben.
Integrale spreektekst Maaike van Leeuwen
Voorzitter,
Ik kijk even de raad rond. Werp een blik op de tribune. Velen van u kan ik de vraag stellen: weet u het nog? De dag dat uw kind geboren werd? Of die van je broer/zus? Het zet de wereld in een ander perspectief. Al heel snel besef je je: Ik ben niet langer diegene waar het om draait. Het betekent een stapje opzij doen én een stapje extra. Sociale vraagstukken zijn voor de ChristenUnie belangrijk, zeker ook als het gaat om onze jeugd. Daar hoef je trouwens geen eigen koters voor te hebben. We dragen allemaal als inwoner en raadslid verantwoordelijkheid voor onze jeugd. Dat is een prachtige verantwoordelijkheid én geen kleine opgave. Fijn dat ik vanuit het sociale domein eens een uitstapje kan maken naar dit vraagstuk rondom de energietransitie. Zorg voor onze aarde is voor ons net zo belangrijk én goed te verbinden met onze jeugd.
Voorzitter. We mogen blij zijn met dat wat we al hebben behaald in onze gemeente als het gaat om de RES. Wat we níet kunnen doen is achteroverleunen. Want: hoe ver zijn we nu eigenlijk? We hebben ons ten volle in te spannen om de klimaatdoelen van 2050 te halen. Realisatie van de opgave/ doel voor 2030 vraagt onverminderde inzet. Ook van onze gemeente. Ik zou zeggen; we hebben qua taakstelling de kleuter met succes naar school gebracht. Zo ver zijn we. En die kleuter, die staat niet op zichzelf. Die beweegt zich in een gezin met anderen, in een buurt. De buurtgemeenten, de regio. Die maakt nog van alles mee voordat het groot is en wordt met ándere kinderen grootgebracht. De warmtetransitie is nog maar net opgestart. Een baby nog.
Grote uitdagingen hebben we dus nog aan te gaan. Een generatie groot te brengen. Zoals opvoeden constant reflecteren en bijsturen is, zo moeten we ook kijken naar de RES. Een frequente herijking is daarmee niet alleen relevant, het is essentieel. We moeten Vijfheerenlanden goed overdragen aan de toekomstige generaties. Denk daarbij aan onze eigen doelstellingen: die zijn nog lang niet volwassen. We willen vanuit het Samenhangend Duurzaamheidsbeleid sneller onze CO2 uitstoot verlagen. We hebben de doelstelling om 70% van onze elektriciteitsvraag via hernieuwbare bronnen op te wekken. We hebben daarbij niet weg te kijken. Daarom heeft de CU begrip voor de uitnodiging die de provincie doet om verder te kijken dan de ondergrens van onze taakstelling. Laten we de RES-kinderen opvoeden in gezamenlijkheid en mét regie. Wat ons betreft feliciteren we dus onze regio-familie van harte met de komst van deze ‘nieuwe’ kleine. Welkom HER.
