ChristenUnie Vijfheerenlanden agendeert mentale gezondheid van kinderen
Generatie Angststoornis: wat sociale media met onze kinderen doet. Dat is de titel van een boek, geschreven door Jonathan Haidt. Volgens fractievoorzitter Dico Baars verdient de inzet van het boek een breed gesprek in de samenleving én in de politiek. Daarom overhandigde hij tijdens de begrotingsraad een exemplaar aan wethouder Bel.
Ark als beeld van verbondenheid
Soms schuilt er een diepe betekenis in een naam. Neem bijvoorbeeld de naam van basisschool De Ark, in Vianen. Als gemeenteraad waren we er in het kader van wijkaanpak De Hagen hier onlangs op bezoek. Wie deze school binnenloopt, ziet aan de linkerkant een prachtige afbeelding van een ark op grote, muurvullende tegels. Het is niet zomaar een plaatje bij een naam, zo vertelde de directeur van de school. Het beeld van de ark vertelt wat de school in essentie voor de kinderen in deze wijk wil zijn: een veilige en geborgen plek voor ieder kind. De school werkt samen met een brede coalitie, zoals welzijnsorganisatie BindkrachtVHL, het jongerenwerk, team sportservice en de GGD regio Utrecht. Samen bouwen ze aan het sociale netwerk, aan verbinding en verbondenheid.
Het beeld van de ark als beeld van verbondenheid. Prachtig. Het bezoek aan de wijk De Hagen liet mij opnieuw inzien dat onze samenleving opbloeit als we verbonden zijn met elkaar. Ik geloof daar echt met hart en ziel in. Ik vind het dan ook pijnlijk om te zien dat die verbondenheid onder druk staat, zeker als het gaat om kinderen. Iemand die dit heel treffend beschrijft is de Amerikaanse psycholoog Jonathan Haidt. Hij schreef het boek Generatie Angststoornis. De ChristenUnie fractie las zijn boek afgelopen zomer.
Onderbescherming op sociale media
Haidt vat in dit boek de oorzaak van veel mentale problemen van tieners samen in een paradox: overbescherming van kinderen en jongeren in het echte leven en onderbescherming op sociale media. Wél met een helm op naar school fietsen, maar op je dertiende ook een onthoofdingsvideo van ISIS te zien krijgen online. Sociale media dragen de belofte van meer verbinding, maar het effect lijkt soms het tegenovergestelde: mentale problemen worden groter. Dat baart de ChristenUnie fractie zorgen.
Ik sta hier niet alleen als raadslid, maar ook als ouder van twee jonge kinderen. In mijn omgeving speelt deze vraag dan ook volop: in welke wereld groeien onze kinderen op, en hoe kunnen we hen daarin zo goed mogelijk begeleiden? Voor de ChristenUnie fractie is dat ten diepste een samenlevingsvraag, maar het heeft ook politieke kanten. Als lokale overheid houden we ons nu bezig met de vraag hoe we de sociale basis kunnen versterken. Een grote valkuil zou zijn om het niet over de digitale leefwereld te hebben. Of om juist nog meer therapie aan te bieden. Of om te gaan bezuinigen op precies die organisaties die relationeel en pedagogisch werken aan verbondenheid. Denk aan sportverenigingen, het bewegingsonderwijs of het welzijnswerk. Dat is niet de afslag die de ChristenUnie fractie wil nemen.
Breed gesprek in samenleving
De toekomst van onze kinderen is een groot thema, dat niet zomaar in een motie te vatten is. Hoe kunnen we smartphone vrije scholen in Vijfheerenlanden stimuleren? Wat hebben opvoeders nodig? Kunnen we speeltuinen aantrekkelijker maken (en misschien wat minder toezicht houden)? Het verdient een breed gesprek in de samenleving én in de politiek. Daarbij word ik geïnspireerd door de bekende (en geliefde) Henri Nouwen. Na een carrière aan Harvard en Yale ging hij in een Arkgemeenschap in Toronto wonen; hier wordt een thuis geboden aan mensen met een verstandelijke beperking. In deze Arkgemeenschap leerde hij de gehandicapte Adam kennen. Adam kan niet lopen, praten, en niet zonder hulp eten, drinken of zich wassen. Daar stond hij dan, met al zijn woorden. Henri Nouwen leerde door Adam anders kijken naar mensen. De waarde van mensen hangt niet af van hun succes, prestaties of likes (op social media). Je bent al geliefd door de Vader, zo zei Nouwen. Er is geen beter vertrekpunt denkbaar.
